Metale nieżelazne to stopy lub metale niezawierające znacznych ilości żelaza.Wszystkie czyste metale są pierwiastkami nieżelaznymi, z wyjątkiem żelaza (Fe), które jest również nazywane ferrytem od łacińskiego „Ferrum”, co oznacza „żelazo”.
Metale nieżelazne są zwykle droższe niż metale żelazne, ale są wykorzystywane ze względu na ich pożądane właściwości, w tym lekkość (aluminium), wysoką przewodność (miedź), właściwości niemagnetyczne lub odporność na korozję (cynk).Niektóre materiały nieżelazne są wykorzystywane w hutnictwie żelaza i stali, na przykład boksyt, który jest używany jako topnik w wielkich piecach.Inne metale nieżelazne, w tym chromit, piroluzyt i wolframit, są używane do wytwarzania stopów żelaza.Jednak wiele metali nieżelaznych ma niskie temperatury topnienia, co czyni je mniej odpowiednimi do zastosowań w wysokich temperaturach.
Istnieje duża liczba materiałów nieżelaznych, obejmująca każdy metal i stop, który nie zawiera żelaza.Metale nieżelazne obejmują aluminium, miedź, ołów, nikiel, cynę, tytan i cynk, a także stopy miedzi, takie jak mosiądz i brąz.Inne rzadkie lub cenne metale nieżelazne obejmują złoto, srebro i platynę, kobalt, rtęć, wolfram, beryl, bizmut, cer, kadm, niob, ind, gal, german, lit, selen, tantal, tellur, wanad i cyrkon.
Metale nieżelazne są zwykle otrzymywane z minerałów, takich jak węglany, krzemiany i siarczki, zanim zostaną oczyszczone przez elektrolizę.
Różnica między metalami żelaznymi i nieżelaznymi polega na tym, że metale żelazne zawierają żelazo.Metale żelazne, takie jak żeliwo lub stal węglowa, mają wysoką zawartość węgla, co generalnie czyni je podatnymi na rdzę pod wpływem wilgoci.Inaczej jest w przypadku kutego żelaza, które ze względu na swoją czystość jest odporne na rdzę, oraz stali nierdzewnej, która jest chroniona przed korozją dzięki obecności chromu.