Spawanie ultradźwiękowe to proces łączenia ciała stałego, w którym wykorzystuje się ultradźwiękowe wibracje akustyczne o wysokiej częstotliwości, stosowane lokalnie do elementów obrabianych, które są trzymane razem pod ciśnieniem.
Stosowana zarówno do spawania tworzyw sztucznych, jak i metali, technika ta umożliwia łączenie odmiennych materiałów.
Podczas nakładania na metale temperatura pozostaje poniżej temperatury topnienia materiałów, co oznacza, że właściwości metali nie ulegają zmianie, jak to ma miejsce w przypadku metod łączenia w wyższych temperaturach.
Spawanie ultradźwiękowe eliminuje potrzebę łączenia śrub, gwoździ, klejów lub materiałów lutowniczych, dzięki czemu jest popularne w wielu zastosowaniach, od motoryzacji i lotnictwa po medycynę i informatykę.
Wczesne spawanie ultradźwiękowe było w stanie łączyć tylko sztywne tworzywa sztuczne i po raz pierwszy zastosowano je w przemyśle zabawkarskim.Jednak pierwszy samochód wykonany w całości z tworzywa sztucznego został zmontowany za pomocą ultradźwiękowego spawania tworzyw sztucznych w 1969 roku. Przemysł motoryzacyjny porzucił pomysł samochodu w całości z tworzywa sztucznego, ale nadal stosował spawanie ultradźwiękowe, ponieważ technologia ta została przejęta również przez inne branże.
