Precyzyjne przetwarzanie części ma wiele zalet, wcześniej podzieliliśmy się z wami szczególnymi zaletami precyzyjnego przetwarzania części, najbardziej oczywiste jest to, że można osiągnąć wysoką precyzję zwykłego przetwarzania, której nie można osiągnąć, wysoka precyzja zależy również od precyzyjnego sprzętu do obróbki i dokładnego ograniczenia system i zastosowanie precyzyjnej maski jako pośrednika w celu uzyskania ilości usuniętego lub dodanego materiału powierzchni zewnętrznej w celu uzyskania bardzo dokładnej kontroli, więc jakie są cechy precyzyjnego przetwarzania części?
Pierwszy.Precyzyjne cięcie części
Głównie precyzyjne toczenie, szlifowanie i szlifowanie lustra itp. W precyzyjnej tokarce poprzez dokładne szlifowanie narzędzia tokarskiego z diamentu monokrystalicznego do mikrotoczenia, grubość cięcia tylko około 1 mikrona, powszechnie stosowana w obróbce materiałów z metali nieżelaznych takie jak sferyczne, asferyczne i płaskie lustro odblaskowe oraz inny precyzyjny, wysoce wypolerowany wygląd części.
Po drugie, precyzyjna obróbka części
Precyzyjna dokładność obróbki części do nanometrów, a nawet w końcu do jednostki atomowej (odległość sieci atomowej od 0,1 do 0,2 nanometrów) jako cel, ultraprecyzyjne metody cięcia i obróbki części nie mogą się już dostosowywać, konieczne jest uciekanie się do specjalnych precyzyjnych części metody przetwarzania, czyli zastosowanie energii chemicznej, energii elektrochemicznej, ciepła lub elektryczności itp., tak aby te energie wykraczały poza łączną energię między atomami, tak aby usunąć z przedmiotu obrabianego wygląd adhezji międzyatomowej, Metoda ultraprecyzyjnej obróbki uzyskuje się poprzez zastosowanie energii chemicznej, elektrochemicznej, termicznej lub elektrycznej itp., dzięki czemu energie te przekraczają energię unii międzyatomowej, usuwając w ten sposób część adhezji międzyatomowej, deformacji złącza lub sieci przedmiotu obrabianego zewnętrzny.Procesy te obejmują polerowanie mechanochemiczne, rozpylanie jonów i implantację jonów, ekspozycję wiązką elektronów, obróbkę wiązką laserową, osadzanie z fazy gazowej metali oraz epitaksję wiązką molekularną.
